Σελίδες/Pages: 71-87

Κατηγορία / Category: Άρθρα (με διπλή κριτική αξιολόγηση) / Articles (peer-reviewed)

DOI: https://doi.org/10.30457/0601234

Πλήρες κείμενο / Full text: PDF

CrossRef:  0

Περίληψη:

Το παρόν άρθρο διερευνά στο πλαίσιο της Θρησκευτικής Εκπαίδευσης την έννοια της θρησκευτικής γλώσσας στον θρησκευτικό γραμματισμό και επισημαίνει συσχετισμούς για τη λειτουργία της με τη φιλοσοφία της γλώσσας του Wittgenstein. Η γλώσσα ως μέσο που υπηρετεί την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων δεν συνιστά μόνο διαμορφωτικό παράγοντα του πολιτισμού μιας κοινωνίας αλλά παράλληλα είναι και το κάτοπτρο στο οποίο αντανακλάται ο πολιτισμός αυτός. Μέσα στο πεδίο αυτό υπάρχει και η εκπαίδευση, βασικός στόχος της οποίας είναι ο γραμματισμός. Η θρησκεία ως μέρος του πολιτισμού, καθιστά αναγκαία τη συμπερίληψη του θρησκευτικού γραμματισμού ως μέρους του πολυγραμματισμού στον οποίο στοχεύει η εκπαίδευση. Ο θρησκευτικός γραμματισμός εξετάζεται ως διαδικασία μάθησης της θρησκευτικής γλώσσας, η οποία δεν περιορίζεται στη γνώση των σχετικών όρων και συμβόλων, αλλά επεκτείνεται και στην απόκτηση δεξιοτήτων κατανόησης του πολιτιστικού τους φορτίου ως ερμηνειών του κόσμου. Ο κεντρικός ρόλος της θρησκευτικής γλώσσας στον θρησκευτικό γραμματισμό φωτίζεται, διευρύνεται αλλά και ενισχύεται από τη σύνδεσή του με τη βιτγκενσταϊνική φιλοσοφία της θρησκευτικής γλώσσας. Η τελευταία κατά τον Wittegnstein, έχει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα με τους δικούς της κανόνες, οι οποίοι παραπέμπουν και σε μία συγκεκριμένη στάση ζωής.

Λέξεις κλειδιά:

Θρησκευτικός γραμματισμός, θρησκευτική γλώσσα, θρησκευτική εκπαίδευση, Wittgenstein.

Abstract:

This article researches the concept of religious language in religious literacy in the context of religious education and finds associations between its function and the wittgensteinian philosophy of language. Language as a means of communication between people is not only a shaping agent of a society’s culture but it is also the mirror in which this culture is reflected. Within this field there is also education, the main goal of which is literacy. As part of culture religion makes it necessary to include religious literacy as part of the polygrammatism that education is aiming at. Religious literacy is regarded as a process of learning the religious language, which is not limited to the knowledge of the relevant terms and symbols but also extends to the acquisition of skills for understanding their background as interpretations of the world. The central role of religious language in religious literacy is illuminated, expanded and reinforced by its connection with the wittgensteinian philosophy of religious language. The latter, according to Wittegnstein, has a distinctive character with its own rules, which also refer to a particular attitude of life.

Key words:

Religious literacy, religious language, religious education, Wittgenstein

Βιβλιογραφική αναφορά/Reference:

Παρασκευόπουλος, Μ. (2023). H έννοια της θρησκευτικής γλώσσας στον θρησκευτικό γραμματισμό και η συσχέτισή της με τη φιλοσοφία της γλώσσας του Wittgenstein / The Concept of Religious Language in Religious literacy and its Relation to the Wittgenstein’s Philosophy of Language. Ελληνική Περιοδική Έκδοση για τη Θρησκευτική Εκπαίδευση/Greek Journal of Religious Education, 6(1), 71-87. DOI: 10.30457/0601234

Σύνδεσμος/link: https://doi.org/10.30457/0601234

Εμφανίσεις / Hits:  692